De eerdere post ‘ruimte’ op LinkedIn schreef ik naar aanleiding van een wandeling.
Toen had ik ook leuke ontmoetingen. Met een familie uit Stiphout op de hei,
eerst ma, dan pa en de kinderen en hond.
De hond had maar kort aandacht voor mij. Ik wou hem aanhalen en weet dat
ik dan ‘laag’ moet gaan. Maar hij rende heen en weer.
“Want was bezig de roedel bij elkaar te houden”, zo verklaarde zijn baas.
Op de terugtocht naar Gijzenrooi kwam ik een kudde paarden tegen.
Met berijdsters. Een hond. En wéér hetzelfde verschijnsel. De hond was amper
geïnteresseerd in mij. Rondrennen. “De roedel paarden bij elkaar te houden”,
zei een berijdster.
Afgelopen maandag keek ik een programma over honden op tv.
Twee asielhonden die samen iets ergs hadden meegemaakt en daardoor een band hadden.
Ze werden uit elkaar gehaald. De baas van de éne had spijt en probeerde
na een jaar ook de ándere hond te adopteren. Hun weerzien was fascinerend !
De honden kénden elkaar nog en werden de grootste maatjes !
In hetzelfde programma werd verteld dat honden erg aan mensen
gehecht zijn geraakt in de loop der eeuwen.
Alleen in één ding hebben ze nog het instinct van de wolf, waar ze vanaf stammen.
De ‘roedel’ bij elkaar houden. Hé, dat had ik dus gemerkt bij mijn wandeling.
Tijdens het programma belde een collectant van de Dierenbescherming. Nee, mevrouw, ik doe niet mee. Beperkt goede doelen. Wel sympathiseer ik met u ! Alle begrip.
Wat toevállig dat de collectant tijdens het dierenprogramma kwam……
Ik liep de mevrouw achterna om dit toeval te melden en nog even te praten.
“Dieren hebben ook gevoel”. “En mensen die hun dieren slecht behandelen,
doen vaak ook zo tegen de mensen”.
Haar reactie: “de mensen zijn beesten”. En ja, dat vond ik wel treffend.
Denk maar aan Syrië, Jemen, Irak, Somalië, Congo, Afghanistan, Cambodja
en zo kunnen we nog wel even doorgaan……..
Het is nog even wereld dierendag !!
EU - access 