Het is winter en we worden weer overspoeld met reclames voor vliegreizen. Sunweb, Corendon, Turkish airlines.
Of t niks kost….
Intussen zit een groot deel van de bladeren nog aan de bomen, er kan geen nieuw groen komen als de bruine bladeren er nog aan zitten.
Deze tekst op de site van Milieu Centraal kon mij érg bekoren !
Compensatie CO2
Dit kostte mijn vlucht naar Nice, die ik een half jaar geleden boekte via Transavia.
Ergens op de ‘bestel’ pagina kon je invullen of je wilt bijdragen aan een herbebossingsproject in Panama of Costa Rica.
Bij Kassa had ik al vernomen dat dit een bull-shit project is. Het is window dressing van een airliner.
De tekst van Milieu Centraal bij mijn vlucht luidde grosso modo: “de uitstoot van jouw vlucht die (nog) niet te vermijden is, kun je bij ons op n duurzame en impactvolle manier compenseren voor een bedrag van 4,83 euro”. En er werd een advies over een geschikte organisatie gegeven.
Hoe zou het zijn als je als luchtvaartmaatschappij zou zeggen:
U draagt met de vlucht die u bij ons boekt bij aan de uitstoot van CO2.
Dit is verantwoordelijk voor schadelijke klimaatopwarming van de wereld.
En dan wat die schade is en wat u kunt doen om die tegen te gaan.
Door een dergelijke transparantie creëer je bewustzijn. Betrokkenheid.
Dít is de schade.
Ik kan me zo voorstellen dat dit ook de luchtvaartmaatschappijen uiteindelijk goed zal doen.
De site.
Inmiddels is de tekst gewijzigd en vind ik hem minder gebruiksvriendelijk. Een consument wil in één oogopslag zien wat zijn of haar CO2 impact is.
Ik noem de stappen:
Kopje “Je praktische gids voor iedere duurzame stap”.
Klik op:
- “bekijk alle onderwerpen”;
- “duurzaam vervoer”;
- “duurzaam op vakantie”:
- “vliegen of ander vakantievervoer”.
Er wordt uitgebreid gewezen op alternatieven.
Klik op:
- Zelf je vakantie-impact berekenen:
- Doe de check;
Er rolt een totale CO2 uitstoot uit.
Vervolgens wordt er nogmaals op gewezen dat het meest milieuvriendelijk is om niet te vliegen. Vliegtuigen stoten kerosine uit, en die veroorzaakt uitstoot van schadelijke CO2 stoffen en nog andere stoffen als stikstofdioxide.
Voorkomen is beter dan compenseren.
Mocht je toch gebruik maken van een vliegtuig, dan kun je je uitstoot laten compenseren,
door duurzame projecten van geselecteerde aanbieders.
De tabel
Aanbieders van CO2 compensatie
4 organisaties komen er als beste uit:
- Carbon Cancel;
- Fair Climate Fund;
- Flygreen;
- Trees for All.
In zijn algemeenheid geldt dat hoe hóger de prijs is, des te beter de kwaliteit van de projecten.
Het PBL (Planbureau voor de Leefomgeving) bepleit in een studie ‘verreken de milieuschade in de prijzen’.
Kerosinetax
Een andere benadering dan de uitstoot compenseren, is om die te belasten.
https://www.nrc.nl/nieuws/2022/12/07/co2-rechten-voor-vluchten-binnen-europa-worden-duurder-a4150759.
Vanaf 2024 moeten luchtvaartmaatschappijen meer gaan betalen voor hun uitstoot.
Dat geldt voor Europa. Intercontinentale vluchten zijn hier vooralsnog van uitgesloten.
Vanouds wordt er over kerosine, de brandstof van vliegtuigen, geen belasting geheven. De luchtvaart was en is een icoon van de nationale trots, en vliegen moest voor iedereen toegankelijk zijn; ook ‘de gewone man’.
Dit heeft o.a. er in geresulteerd dat er gestunt wordt met prijzen: een ticket op en neer naar Madrid of Turijn kost een paar tientjes.
Zou een prijs die meer overeenkomstig de daadwerkelijke vervuiling is, niet logisch zijn ?
Het aantal vliegtuigpassagiers in de EU is sinds 1993 verdrievoudigd.
De luchtvaart neemt weliswaar iets minder dan 3,5 % van de totale uitstoot voor haar rekening. Maar van alle sectoren is de evolutie van de uitstoot van broeikasgassen in de luchtvaart het grootst. In de periode 1990-2017: + 130 %[1].
Bij ander vervoer ligt dat percentage rond de 30 %.
In andere sectoren daarentegen treden reducties op (landbouw, energie).
De Europese Green Deal stelde eerst als doel 40 % minder CO2 in 2030. Brussel heeft dat nu aangescherpt tot 55 % reductie van broeikasgassen in 2030.
Het systeem dat wordt ingevoerd is het ETS-systeem (emissie-handel). Het is het handelssysteem in Europa voor de CO2 uitstoot van de industrie. Een industrieel bedrijf moet in dat systeem voor elke ton (1000 kilogram) CO2 dat het uitstoot één emissierecht inleveren. Die emissierechten kunnen worden gekocht en verhandeld. In Nederland zijn dat mn chemische bedrijven, de metaal, elektriciteitsbedrijven, aardolieproductie.
Het is in die sectoren een succesvol systeem gebleken.
De overheid is een soort veilingmeester en de handel wordt overgelaten aan de markt. Het aantal rechten = uitstoot wordt wel elk jaar minder.
Bedrijven hebben zo een keuze. Kiezen ze voor het bestaande, vervuilende productieproces, dus betalen voor rechten, of kiezen ze voor schonere productiemethoden waardoor de CO2 emissies afnemen. De overheid gebruikt de opbrengsten om schone technologieën te bevorderen.
In eerste instantie waren die rechten gratis. Luchtvaartbedrijven moeten er geleidelijk voor gaan betalen. Vanaf 2026 kosten alle rechten geld.
[1] Bron: Uitstoot van vliegtuigen en schepen: feiten en cijfers (infografiek). www.europarl.europa.eu.
EU - access 