Een paar weken terug op vrijdag fietste ik naar de bank.
Onderweg dacht ik aan de beelden die ik op tv had gezien
Hoe een zwarte Amerikaan, George Floyd, een knie in zijn nek kreeg van een agent
en daar aan overleed.
Dat ik die beelden die vaak herhaald worden, niet kan zien ! Hand voor mijn ogen.
Aangekomen bij de bank stapte ik af om te pinnen. Een donkere
mevrouw wou dat ook doen en wachtte op mij.
Ik zei hallo.
Ik wil liefde geven aan iedereen ongeacht de kleur die die persoon heeft.
Ze zei: er zit een gat in uw broek. Ik voelde en ja ze had gelijk.
Dank u.
Na het pinnen zei ik tot ziens. Tot ziens terug.
Thuis van broek gewisseld.
’s-Avonds keek ik bij M. naar een reportage over Minneapolis
Die eindigde met een prachtig fragment van de talkshow
van Charley Rose. Gast was Toni Morrison. Zij won de Nobelprijs
voor literatuur en de beroemde Pullitzer Prize in de VS.
Over wat racisme in de kern is.
What racism is. Zie hier.
Minuut 2:03- “It’s a neurosis”. 3:14 “It is constructed”.
“And when you take it away. I take your race away.
All you got is your little self. And what is that ?
What are you without racism ? Are you good, are you still strong,
are you still smart, do you still like yourself ?
En vanaf minuut 4:03 If you only can be tall because somebody
is on their knees. Then you have a serious problem. And my feeling is that
white people have a very very serious problem. Etc.
Advice: come to grips with your own fears and your history.
What do you need this for ?
Ik dacht na wat wij van dit fragment hier in Nederland zouden kunnen leren.
Volgens mij zitten we enigszins in een ‘verstikkingscrisis’.
Mijn motto is: houd het bij jezelf en oordeel niet over een ander.
EU - access 